Η δοκιμή με το κουταλάκι
Ο πρώτος τρόπος και αυτός που χρησιμοποιώ εγώ ως επί τω πλείστων είναι αυτός με το κουταλάκι. Γεμίζουμε ένα κουτάλι με μέλι και το αφήνουμε να τρέξει από ύψος. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται μια λεπτή γραμμή. Αν η γραμμή του μελιού δεν κόβεται, αλλά η ροή είναι συνεχόμενη μέχρι να αδειάσει σχεδόν το κουταλάκι, τότε το μέλι μας είναι ανόθευτο.
Η δοκιμή με το νερό
Το μέλι είναι αδιάλυτο σε νερό που βρίσκεται στη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Αν λοιπόν ρίξουμε μια κουταλιά μέλι μέσα σε ένα ποτήρι γεμάτο με νερό, το μέλι πρέπει να πέσει στον πάτο του ποτηριού χωρίς να διαλυθεί. Αν το μέλι διαλυθεί τελείως ή θολώσει το νερό (πράγμα που σημαίνει ότι περιέχει κάποια ευδιάλυτη γλυκαντική ουσία) τότε είναι νοθευμένο.
Η δοκιμή με το κερί
Το μέλι καίγεται γιατί δεν περιέχει υγρασία υπό φυσιολογικές συνθήκες. Αν βουτήξουμε λοιπόν το φιτίλι ενός κεριού μέσα στο μέλι και προσπαθήσουμε να το ανάψουμε, αυτό θα καεί κανονικά.
Στην περίπτωση που δεν ανάβει, σημαίνει ότι το μέλι μας δεν είναι τόσο αγνό όσο νομίζαμε.
Η δοκιμή με το στυπόχαρτο
Αν ρίξουμε μέλι πάνω σε ένα στυπόχαρτο, αυτό δεν απορροφάται, αλλά παραμένει στην επιφάνεια. Αν απορροφηθεί, αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με γνήσιο μέλι.
Πολλές φορές το μέλι μας «παγώνει». Πρόκειται για το λεγόμενο ζαχάρωμα ή κρυσταλλοποίηση του μελιού, όπως είναι ο ακριβής επιστημονικός όρος. Το ζαχάρωμα του μελιού τις περισσότερες φορές και ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες διατήρησής του, δε σημαίνει ότι το μέλι μας είναι νοθευμένο.
Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να ξεχωρίζουμε το γνήσιο μέλι και πώς να διαλέγουμε το μέλι που μας αρέσει, ώστε να είμαστε συνειδητοποιημένοι καταναλωτές.
Άλλωστε το μέλι είναι ένα θαύμα της φύσης κι εμείς θέλουμε να το απολαμβάνουμε όσο πιο ποιοτικό και ευεργετικό γίνεται!